Laatste week/ afscheid

Ik zal toch nog een laatste reisverslag plaatsen. ik wilde dit vorige week al doen maar toen hadden we vier dagen lang geen internet in ons appartement. Ik zal beginnen bij dinsdag toen we onze Hollandse dag hadden op onze stageplek. We hadden allemaal opdrachten voorbereid met de kinderen om te doen en een strak tijdsschema gemaakt. Helaas werd dit al gauw verpest toen we op school aankwamen en we te horen kregen dat het niet kon vanwege muziek. uiteraard waren we gelijk in paniek. We wilde het gewoon vandaag doen. dus hebben we hier en daar wat dingen eruit gelaten en geknipt om het te kunnen inkorten van drie lessen naar twee lessen. Daarna zijn we onze dingen gaan klaarzetten en gaan kopiëren. Om uiteindelijk toch te kunnen beginnen met ons feest. Wat we trouwen bij reception gingen doen omdat we hier allemaal een keer hadden geholpen en ze ons dus allemaal kende.

We begonnen met een paar Hollandse dansjes die de 50 kinderen die er waren snel oppikte. zo hadden we bijvoorbeeld de kabouterplopdans. daarna heb ik uitgelegd wat we precies gingen doen. in het ene lokaal hadden we werkbladen neergelegd en in het andere lokaal deden ze twee Hollandse spellen zoals spijkerpoepen en sjoelen op giga grootte. Wat een Drama. ik had in me eentje twee groepen onder me en moest ze allemaal apart gaan uitleggen wat ze moesten doen omdat ze niet wilden luisteren tijdens de grote uitleg! ik was compleet aan het stressen. Het bewees maar weer eens dat grote groepen niks voor mij zijn. Nooit geweest en dat zal het ook nooit worden. Na een zoveel minuten moesten ze elke keer wisselen. ook dit ging niet echt perfect. tegen de tijd dat het pauze was was ik één grote stressbal. Toen dachten we dat we na de pauze nog de afsluiting zouden hebben bleek dat ze gewoon dvd gingen kijken! AAAH! heel fijn van die leraressen die zo lekker communiceren
Dus kon ik mijn rustige quizspel waar ik zo lang over de vragen had nagedacht niet doen. Hier baalde ik best wel van omdat het een van de weinige dingen was die ik had kunnen voorbereiden. Het laatste uur hebben we de vlag nog gegeven met onze verhaaltjes en bedankjes erop en hebben we de certificaten gegeven voor de kinderen. Hierna hebben we alles nog opgeruimd en waren er veel kinderen die nu toch wel door kregen dat we bijna naar huis gingen.

's avonds heb ik mijn laatste verlagen afgemaakt zodat ik ze kon gaan uitprinten op stage. Ik was dan ook helemaal kapot aan het einde van de dag. De volgende dag. Woensdag was een gewone stagedag in jaar twee waar ik weer naar terug ging. vooral de meiden vonden het erg leuk dat ik er weer was. Ik was weer druk bezig met het begeleiden van een aantal kinderen en liep rond in de klas. Ook heb ik mijn opdracht van marcos eindelijk gekregen en heb ik geprint. dus ook deze opdrachten kon ik nu inleveren. Al heb ik de volgende dag nog een paar ingeleverd. Donderdags kreeg ik al een vaag vermoeden dat de leraressen wat aan het regelen waren vanwege het gefluister en ik onze namen goed moest opschrijven. Hmm toch maar afwachten want het kon ook niks zijn. Oh en wat voelde het goed trouwens! alle opdrachten ingeleverd. dat was dus ook afgehandeld. Het kwam nu wel erg dichtbij. morgen zou onze laatste stagedag zijn...

Vrijdags. auw.. we hadden die avond ervoor nog wat met vrienden gedronken dus uit bed komen deed iets wat pijn. maar op stage kwam dat helemaal goed toen een paar meiden uit mijn klasje me volop kwamen knuffelen en zeiden dat ze niet wilden dat ik ging. een jongetje zei zelfs. waarom moet je weg? ze hebben toch telefoons in Nederland leer je ze maar gewoon de tafels over de telefoon! Ja je kan begrijpen dat ik dus toen al bijna ging huilen. Ook hadden ze de laatste repetities voor die avond wanneer ze zouden gaan optreden. ik wilde alles nog even zien omdat ik er helaas niet bij kon gaan zijn. Hier hebben we ook gelijk onze kaarten gegeven aan de leraressen om ze te bedanken. hier kregen we al wat knuffels waardoor ik weer bijna begon te huilen. in de pauze zijn we samen onze kaart gaan brengen bij Mrs Hutson. die ook zo ontroerd was door de lieve kaart dat we weer geknuffelt werden en we nog even gekletst hebben. ook bood ze ons gelijk een baan aan voor als we klaar waren met onze studies haha. Jawel. toen kwamen de eerste tranen al.

we moesten tijdens assembly les absoluut aanwezig zijn van de leraressen. Ohjee. ze hadden dus wel wat gepland. en dat hadden ze ook zeker. ze hadden certificaten gemaakt voor ons die we voor al de klassen die we hadden geholpen uitgereikt kregen. Toen werd er nog een foto gemaakt tussen alle kinderen en daarna kwamen alle kinderen ons knuffelen en op ons afgerend. Toen hield ik het echt niet meer. vooral de laatste les na de pauze was heel erg zwaar toen alle kinderen nogmaals afscheid van me gingen nemen. na de les hebben we nog eens goed afscheid genomen van alle leraren. vooral mijn begeleidster mrs chater-poole had er toch wel moeite mee en we hadden beloofd contact te houden. ze vertelde ons dat ze toch wel een goede band met ons hadden opgebouwd en dat het wel moeilijk was ons te laten gaan. Ook de andere leraressen (onderwijsassistenten) namen afscheid van ons. en toen zijn we voor de laatste keer ingestapt bij Kathleen. we maakte nog wat grapjes over al onze heen en weer gereis samen en ook Kathleen vond het jammer dat ze voortaan weer alleen moest gaan reizen. we hadden die morgen al een kaart gegeven en merci chocolaatjes. Ze zette ons helemaal af bij ons appartement dit keer om nog een laatste knuffel te geven en toen was het echt over.

we hadden t-shirts gekregen van de school waar de kinderen normaal in lopen. wat erg lief was. dus na wat leuke foto's hiervan zijn we gaan omkleden om nar de haven te gaan waar de meiden nog even op de waterscooter gingen. Daarna zijn esmeralda en ik nog even naar theo's restaurant gegaan om al afscheid te nemen van Maria. die zou er de volgende dag niet zijn helaas. Daarna door naar huis om ons klaar te maken voor een laatste avond stappen en afscheid nemen van al die lieve mensen die we daar hadden ontmoet. ook hier eindigde het bijna weer in huilen en omdat het zoveel mensen waren werd het ook weer vrij laat. Wat eigenlijk niet gepland was. de volgende dag waren we redelijk vroeg op om onze spullen te pakken. daarna zijn we echt voor de allerlaatste keer naar de haven gegaan. Weer naar theo's. afscheid nemen en onze vlag geven. waar ze trouwens heel erg blij mee waren. Ook hier begon ik weer met huilen toen we iedereen een afscheidsknuffel gaven. We beloofde dat we volgende jaar in de herfst terug zouden komen en hier waren ze erg blij mee. Stevie van stevie's taxi kwam ons ophalen omdat het onze laatste keer was. ook van hem hebben we afscheid genomen en nog een laatste keer gelachen. Daarna zijn esmeralda en ik nog het huis een beetje gaan schoonmaken. Na 100 x onze koffers in en uitpakken omdat we niet uitkwamen met ons gewicht was het dan echt zover. Onze taxi stond er. we hebben afscheid genomen van daphne en anne-marie die we volgende week pas weer zouden zien. het eerste half uur hebben we behoorlijk zitten huilen. Maar onze leuke chauffeur maakte ons weer aan het lachen en we hebben een tijd lang zitten kletsen. om na twee uur op het vliegveld aan te komen. Hier hebben we nog een tijd lang zitten wachten. en toen was het zover. we vlogen weg van Cyprus. en kwamen om iets voor 11 weer aan in België waar onze ouders en vriendjes ons stonden op te wachten. Jaja je raad het al. Ook hier was het weer huilen. maar ik was ook wel weer blij om wat bekenden in mijn armen te kunnen sluiten. Thuis wachtte mij een leuke verrassing in mijn nieuwe huisje waar mijn schoonfamilie alles had versierd met welkom thuis slingers en ballonnen. toen heb ik nog even mijn huisje bekeken en eindigde mijn avontuur toch echt.

Helaas dit was alweer mijn laatste verslag. ik zit inmiddels alweer drie dagen in mijn nieuwe huisje in Holland. volgend jaar ga ik terug naar Cyprus om alle kinderen nog eens terug te zien en al onze oude vrienden.